Μουσικές του κόσμου

Απριλιάτικο απόγευμα στο κέντρο μιας πλακόστρωτης πλατείας, την ώρα που ο ήλιος δίνει την πιο πορτοκαλιά του ζεστασιά, καθώς ετοιμάζεται να γύρει. Η αλμύρα της θάλασσας ζυμώνεται με τις μυρωδιές των υπαίθριων λουλουδάδικων και τις κουβέντες των ανθρώπων. Ένα αγόρι κοιτά κοντανασαίνοντας το ρολόι του και σκέφτεται πως το να είναι κανείς ακριβής στα ραντεβού του είναι μια εμπειρία πολύ μοναχική.: 'Οχι, δεν είναι εικόνα από ταινία του Μπετίνι ή του Τορνατόρε, ούτε θα ξεπροβάλει από κάποια γωνία ο Ορέστης Μακρής με το καροτσάκι του. Είναι μια πιθανή καθημερινή στιγμή του 1999 για τον καθένα μας, αρκεί να αποφασίσουμε να τη ζήσουμε. Δόξα τω θεώ, κάποιες γωνιές του κόσμου αντέχουν ακόμα τέτοιες συγκινήσεις.
Μέσα σε μια τέτοια πλακόστρωτη πλατεία τραγουδάμε σήμερα. Κι αν νομίζετε πως αυτό που βλέπετε γύρω σας είναι μια αίθουσα εκδηλώσεων, σας προτείνω φιλικά να ανοίξετε την καρδιά σας και να καθίσετε σ' ένα από τα τραπεζάκια της πλατείας. Απόψε είναι εδώ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ και τραγουδά παρέα. Τραγουδά τη χαρά, τη λύπη, τον έρωτα, τον χωρισμό, τη μοναξιά, όλα όσα ζει μια πλατεία ώσπου να γίνει εμπορικό κέντρο ή πάρκινγκ.: Κι αν μας έρθει να χορέψουμε ποιός θα μας εμποδίσει?
Άλλωστε ποιός μπορεί να αντισταθεί στο ταγκό ή τη σάμπα?: Παρακαλώ όσοι πάσχετε από σοβαροφάνεια καθίστε στα πίσω τραπεζάκια. τρέφω βάσιμες υποψίες ότι η συναυλία δεν θα σας αρέσει καθόλου, τουλάχιστον πίσω θα μουρμουρίζετε πιο άνετα "κάθε προηγούμενος αιώνας και καλύτερα"
Κι ο Μοντεβέντρι? Που κολλάει ο Κλαούντιο Μοντεβέρντι σ'αυτόν τον παλιομοδίτικο ρομαντικό παροξυσμό? Την απάντηση θα τη δώσετε εσείς αφού τελειώσει η συναυλία.: Τραγουδείστε μαζί μας.
Νιώστε μαζί μας.: Βάλτε το αυτί σας στο πλακόστρωτο και αφουγκραστείτε όλα όσα το Internet δεν θα μορέσει ποτέ να μεταφέρει μέσα από τις γραμμές του.
Να'μαστε καλά να ξανανταμώνουμε.: Δήμητρα Ν.Τρυπάνη
Απρίλιος 1999