ΑΝΤΙΓΟΝΗ

“Vedr o con mio diletto”
A. Vivaldi (1675-1741)

Vedr o con mio diletto
l' alma dell' alma mia,
il core del mio cor
pien di contento.
E se dal caro oggetto
lungi convien che sia,
so spirero penando
ogni momento .

ΦΑΙΔΡΑ

“Lasciatemi morire”
C . Monteverdi (1567-1643)

Lasciatemi morire!
E che volete
che mi conforte
in cosi dura sorte
in cosi gran martire?
Lasciatemi morire!

“ The Plaint ”- Απόσπασμα
H. Purcell (1658-1695)

I' ll hide me, I' ll hide me
from the sight of day
and sigh, sigh my so u l away

ΜΗΔΕΙΑ

“The Plaint” - Απόσπασμα
H . Purcell (1658-1695)

O, let me weep, ever weep
for ever, ever weep.
He's gone, he's gone, he's gone, his loss deplore,
and I shall never, never, never, never see him more.

ΕΚΑΒΗ

“The Plaint” - Απόσπασμα
H . Purcell (1658-1695)

Ο , o let me weep, for ever, ever weep.
My eyes no more, no more, no more,
no more shall welcome sleep.

ΕΛΕΝΗ
“ O del mio dolce ardor”
W. C. Gluck (1714-1787)

O del mio dolce ardor bramato oggetto,
L' aura che tu respire, alfin respiro,
Ovunque il guardo io giro le tue waghe sembianze
amore in me dipinge: il mio pensier si finge
le piu liete speranze; e nel desio che cosi m' empie il petto
cerco te… chiamo te… spero e sospiro

Θα δω με τον αγαπημένο μου
Την ψυχή της ψυχής μου
Και την γεμάτη ευχαρίστηση καρδιά της καρδιάς μου.
Κι αν πρέπει να είμαι μακριά
από τον αγαπημένο πρόσωπο,
κάθε στιγμή θα αναστενάζω με πόνο.

Αφήστε με να πεθάνω!
Και τι θέλετε να με παρηγορήσετε
με την τόσο σκληρή μου μοίρα
και το τόσο μεγάλο μαρτύριο;
Αφήστε με να πεθάνω!

Θα εξαφανιστώ
από το φως της μέρας
και θα αναστενάζω μέχρι ν' αφήσω
την ψυχή μου να φύγει.

Ω! αφήστε με να θρηνώ για πάντα.
Αυτός έφυγε, και η εξαφάνισή του μου προκαλεί θρήνο γιατί ποτέ πια δε θα τον ξαναδώ .

Ω! αφήστε με να θρηνώ για πάντα.
Τα μάτια μου, ποτέ πια,
δε θα καλωσορίσουν τον ύπνο.

Ω της γλυκιάς μου λαχτάρας αντικείμενο του πόθου
Τον αέρα που αναπνέεις, επιτέλους αναπνέω.
Όπου κι αν στρέψω το βλέμμα μου, την όμορφη μορφή του ο έρωτας σε μένα παρασταίνει:
ο λογισμός μου φαντάζεται τις πιο χαρούμενες ελπίδες. Και μέσα στην επιθυμία μου
που την καρδιά μου κυριεύει, ψάχνω εσένα… φωνάζω εσένα…ελπίζω και υποφέρω.

Ελεύθερη απόδοση: Τότα Κυριαζικίδου