 |
ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘEATΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Gustav Klimt:Tragoedie
Αρχέτυπα Αγάπης
στον Κόσμο της Τραγωδίας |
Ο del mio dolce ardor bramato oggetto
L' aura che tu respire, alfin respiro,
Ovunque il guardo io giro le tue waghe sembianze
amore in me dipinge: il mio pensier si finge
le piu liete speranze; e nel desio che cosi m' empie il petto
cerco te… chiamo te… spero e sospiro |
Ω της γλυκιάς μου λαχτάρας αντικείμενο του πόθου
Τον αέρα που αναπνέεις, επιτέλους αναπνέω.
Όπου κι αν στρέψω το βλέμμα μου, την όμορφη μορφή του
ο έρωτας σε μένα παρασταίνει:
ο λογισμός μου φαντάζεται τις πιο χαρούμενες ελπίδες.
Και μέσα στην επιθυμία μουπου την καρδιά μου κυριεύει,
ψάχνω εσένα… φωνάζω εσένα…ελπίζω και υποφέρω. |
Η επιλογή και η σύνθεση των συγκεκριμένων αποσπασμάτων προέκυψε από μια αναζήτηση στον κόσμο της Τραγωδίας αρχετύπων αγάπης, που μέσα από το μύθο διέτρεξαν το χρόνο, παρέμειναν ενεργά, και επηρέασαν συνειδητά ή ασυνείδητα τον κόσμο μας και τις επιλογές μας. Διαπιστώνουμε ότι η αγάπη, ο έρωτας, εκδηλώνεται ως έλλειψη, ως αναζήτηση καθώς οι τραγωδοί μας όντας άντρες, είδαν τον κόσμο ή τουλάχιστον αποπειράθηκαν να τον δουν μέσα από το βλέμμα του άλλου, του διαφορετικού, σε μια προσπάθεια προσέγγισής του, και γιατί όχι και κατάκτησής του
(διαβάστε τη συνέχεια)
|
Η όπερα εξαίρει και φροντίζει για το ιδανικό όπως και η τραγωδία? τόσο ο τραγικός ήρωας όσο και πρωταγωνιστές της όπερας ξεπερνούν τα ανθρώπινα μέτρα. Επιπλέον η αποθέωση του ανθρώπινου πόνου που υπονοείται στην τραγωδία βρίσκει την καλύτερη έκφρασή της στην όπερα (ο Μπράιαν Μπέαν έγραψε: «μπορεί κανείς να κάνει τη θλίψη του τραγούδι όπως και θρήνο») διαβάστε τη συνέχεια |
|
 |