 |
ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘEATΡΙΚΗ
ΟΜΑΔΑ
Gustav
Klimt:Tragoedie
Αρχέτυπα Αγάπης
στον Κόσμο της Τραγωδίας |
Ο
del mio dolce ardor bramato
oggetto L' aura che tu
respire, alfin respiro, Ovunque il guardo io giro le tue waghe
sembianze amore in me dipinge: il mio pensier si finge le piu
liete speranze; e nel desio che cosi m' empie il petto cerco te…
chiamo te… spero e sospiro |
Ω
της γλυκιάς μου λαχτάρας αντικείμενο του πόθου Τον
αέρα που αναπνέεις, επιτέλους αναπνέω. Όπου κι αν στρέψω το
βλέμμα μου, την όμορφη μορφή του ο έρωτας σε μένα
παρασταίνει: ο λογισμός μου φαντάζεται τις πιο χαρούμενες
ελπίδες. Και μέσα στην επιθυμία μουπου την καρδιά μου
κυριεύει, ψάχνω εσένα… φωνάζω εσένα…ελπίζω και υποφέρω.
|
Η επιλογή και η σύνθεση των
συγκεκριμένων αποσπασμάτων προέκυψε από μια αναζήτηση στον κόσμο της
Τραγωδίας αρχετύπων αγάπης, που μέσα από το μύθο διέτρεξαν το χρόνο,
παρέμειναν ενεργά, και επηρέασαν συνειδητά ή ασυνείδητα τον κόσμο
μας και τις επιλογές μας. Διαπιστώνουμε ότι η αγάπη, ο έρωτας,
εκδηλώνεται ως έλλειψη, ως αναζήτηση καθώς οι τραγωδοί μας όντας
άντρες, είδαν τον κόσμο ή τουλάχιστον αποπειράθηκαν να τον δουν μέσα
από το βλέμμα του άλλου, του διαφορετικού, σε μια προσπάθεια
προσέγγισής του, και γιατί όχι και κατάκτησής του (διαβάστε
τη συνέχεια) |
Η όπερα εξαίρει και φροντίζει για
το ιδανικό όπως και η τραγωδία. Tόσο ο τραγικός ήρωας όσο και
πρωταγωνιστές της όπερας ξεπερνούν τα ανθρώπινα μέτρα. Επιπλέον η
αποθέωση του ανθρώπινου πόνου που υπονοείται στην τραγωδία βρίσκει
την καλύτερη έκφρασή της στην όπερα (ο Μπράιαν Μπέαν έγραψε: «μπορεί
κανείς να κάνει τη θλίψη του τραγούδι όπως και θρήνο») διαβάστε
τη συνέχεια |
|
 |